˙·٠•● Haftada Bir ●•٠·˙

İklimime dokunuyorsun kalbimde senden ziyade oluşmuş cennette yalın ayak turluyorsun. Bastığın yerler sen kokan güller, eşsiz çiçekler, sana dair her şey işte….

Ey güzel – Güzel olan ne varsa sendendir sen var isen alem güzeldir dünya yaşanacak bir yerdir. Her iki cihan cennettir. Cennete açılmış cinnetli beynin izdüşümleridir. Varlık ve yokluk arasındadır. Gerçek yoktur senin dışında varsa gerçek doğru dürüst bir şey ise o da senden kaynaklanmaktadır. Senin dışındaki hayatımın çekilmez halini çekip çevirmeme neden olan tek şey belki 1 yıl belki 100 yıl sonra sana ulaşma ütopyamın – aklımın içinde her gün yeniden yenilenen yeni bir ışıkla yeni tutma gayretimdir.

Savaşım mücadelem uykusuz hallerim gecenin bir vakti kalkıp içtiğim bir bardak su gibisin. Çöldeyim serabın mehtabın yansır adımlarımı savurduğum yerlere de öyle yürümeye takat gelir kalbime gönlüme ayaklarıma.

Bazen seni içine hapsedip kendimce hayaller kurduğum o evin önünden geçiyorum çocukluğum geçmiş eski anılarımın hiçbiri canlanmıyor orada dilsiz sağır kelimelerim bağırıyor içimde. Sadece sen olabilecek hayaller yeşeriyor kalbimin ufuklarında, güneşler doğuyor, güneşler batıyor, bir yaz yağmuru başlıyor gözyaşlarıma karışıyor. Yaşıyorum.

Su akar yolunu bulur hayat bu gayri yarım yamalak hep bir tarafı eksik, lakin o taraf tam merkezindeymiş hayatımın.

Bir ömre sığdıramam seni. Bir ömür alamaz bağrına seni yok yok bitmez sana yazılacak kelimelerim, sonu olamaz sonu gelmeyen cümlelerimin.

Güne güzel uyanırsam senden bir iş bir olgu bu dünyaya dair geçici herhangi bir mutluluk bir huzur var ise senden taraf esiyor bu rüzgar. Her tarafımdasın bazen poyraz olur. Bazen samyeli misali esersin. Farkın damısın?

Yeni bir dünya kurdum hem sana hem bana ait dokunulmayacak bir diyar dan ulaşılmaz geçmişten ulaşılamayacak gelecekten öteye belki asırlar öncesine, Mecnun gibi çöllerde belki Şems-i Tebrizi misali Rumi çarpan gözlerde duran kalplerde duyulurum var olurum, belki bir asır sonra unutulmuş bir çiçeğin bünyesinde can bulurum belki asırlar sonrasında alnıma dayayıp silahı çekerim tetiği de ölmek ve olmak için.

Şimdi bakmaya kıyamadığım kendi nazarımdan korkup nazara sarıp saklayarak baktığım gözlerinden bir dünya oluyor orası. Gördüklerini paylaşıyorsun. Bizi bize bağlayan şey konuşmak değil anlıyorum, biz biz olmayı susarak başardık. İçimdeki onca deprem, onca şey oluyor biriken ben burada buraya yazıyorum herkes susuyor ben sana konuşuyorum. Herkes konuşuyor ben susuyorum suskunluğumu da bir sen duyuyorsun.

Güzel bir çiçeğe yansıyor silüetin ya da beni hüzüne salan bir manzara misali alıyor kendimi almaya çalıştıkça daha fazla boğuluyorum ama huzur ama sabır artık adı her neyse O oluyor. İşte. O oluyorsun içimde büyüyorsun küçük bir çocuk oluyorum bağrında. Her türlü yalnızlığıma her türlü kimsesizliğime ilaç oluyorsun. İçimde yaralar açıyor. Yeni yaralara merhem oluyorsun.

Elimi göğüs kafesime uzatıyorum. Yaşıyorum….

Aşka dair dünyada bir şey varsa ancak sen gibi hem aşık hem de maşuk dinlenir. Sen söylersin en eşsiz türküyü ruhumu kıran, mantığımı yıpratan, ancak sende senfoni olur kelimeler eşsiz bir uyumla tınılarını işitirim her türlü enstürmentalin, ve ancak sendendir tüm şarkılar sözler kelimeler.

Dediklerim altına ismimi alacak tarz da şeyler değil ismim yok ismin yok bu alemde Varsın. Varlıktan da yokluktan da ötede bir var sın.